Coaching en gecoacht worden

Foto: iStock

Coaching en gecoacht worden. De meningen zijn verdeeld over nut en noodzaak. Feit is wel dat veel coachees (zo noemen we de gecoachte met een mooie term) positief op hun ervaringen terugkijken. Voor Marina geldt dat zeker. Zij volgde een coachingstraject bij de RMU en weet goed in welke richting zij nu vervolgstappen moet zetten.

Marina is niet direct het type voor de schoolbanken. Een opleiding volgen, een vak leren, graag. Maar vijf dagen school zijn aan haar niet besteed: “Na de middelbare school heb ik gekozen voor een BBL-opleiding. Ik ging vier dagen aan de slag bij mijn werkgever en daarnaast één dag per week naar school. Ik wilde secretaresse worden, of eigenlijk de breedte van secretarieel werk gaan uitoefenen.” Marina start bij haar werkgever daadwerkelijk met een breed takenpakket waarbij ze receptiewerk combineert met telefoontjes, administratie en het uitwerken van orders.

Takenpakket
Marina: “Maar na verloop van tijd begon het toch wat te kriebelen. De breedte van mijn takenpakket viel toch wat tegen en ik had geen doorgroeimogelijkheden in mijn toenmalige werk. Daardoor ben ik om me heen gaan kijken.” Marina doet dit doelgericht, ze benadert bedrijven in haar woonomgeving en informeert naar vacatures. Bij één van de bedrijven die ze benadert kan ze aan de slag. Marina: “Ik nam contact op met dat bedrijf, kon langskomen voor een gesprek en kort daarna ben ik daadwerkelijk gestart. Ondertussen vroeg ik mezelf wel af wat er nou echt bij mij paste en waar ik, met een secretarieel MBO-diploma op zak, mijn kennis en kunde het beste kon inzetten. Best een lastige vraag .” 

"Voor sommigen is het een soort luxe-probleem, er is immers werk genoeg, dus waarom zou je je dan via coaching oriënteren op ‘wat je wilt’."

Aan het werk
In die periode ziet Marina dat de RMU ook coachingstrajecten aanbiedt. Niet geschoten is altijd mis en Marina neemt contact op met de RMU. Marina: “Een bewuste keus en achteraf ook echt heel goed geweest. Het was en is wel grappig om te merken dat mensen heel verschillend tegen coaching aankijken. Voor sommigen is het een soort luxe-probleem, er is immers werk genoeg, dus waarom zou je je dan via coaching oriënteren op ‘wat je wilt’. Anderen begrijpen het juist heel goed, want het biedt ook ruimte om de talenten die je ontvangen hebt juist heel goed in te gaan zetten door eens goed in de spiegel te kijken.” Dat laatste speelt bij Marina in ieder geval: “Ik ben dus de gesprekken aangegaan met de coach van de RMU. Het eerste gesprek was een intakegesprek waarin we verkend hebben wat mijn vraag nu eigenlijk was, waarnaar ik op zoek was. Wat mij heel snel richting gaf in de gesprekken, was het besef dat ik regelmatig te weinig om handen had en dat ik me daar niet echt prettig bij voelde. Ik ben iemand die uitdaging en afwisseling nodig heeft en dat had ik eigenlijk te weinig. Voor mij werd op het moment dat ik dat doorhad, helder dat ik dit soort werk niet altijd wilde blijven doen.”

Tests
Vanuit dat besef wordt Marina aan het denken en aan het werk gezet door de coach: “Ik moest een aantal tests maken, ik moest echt zelf aan de slag. Als eerste waren dat persoonlijkheidstests: ‘wie ben ik eigenlijk?’, maar daarna ook tests gericht op wat ik leuk vind, waar mijn interesse echt naar uitgaat.” Marina vervolgt: “De coach schreef me niet voor wat ik moest doen of wat goed voor mij was, maar door het ‘huiswerk’ dat ik meekreeg, de vragen die gesteld werden tijdens de gesprekken, kwam bij mij bovendrijven wat voor mij belangrijk is in het dagelijks werk. Naast behoefte aan uitdaging en afwisseling zijn dat eigenlijk vooral twee dingen. Voor mij is het belangrijk dat ik voor en met mensen werk én ik moet toch ook ondernemend, met een zakelijke blik bezig kunnen zijn.” Met een glimlach: “Voor mezelf wist ik al lang dat zorg en onderwijs niets voor me waren, vanuit het mensgerichte dat ik heb, ligt dat misschien voor de hand, maar nee, dat is toch niet echt mijn ding. Maar, wat dan wel?”

Oriëntatie
Met deze winst uit de eerste gesprekken kijkt Marina gericht om zich heen: “Ik ben hier in het verlengde van de gesprekken met de coach best heel druk mee geweest. Ik heb mensen gesproken over hun werk, wat hun baan precies inhield en waar ze dus dagelijks mee bezig waren. Daarnaast heb ik me georiënteerd op wat bedrijven in mijn omgeving nu eigenlijk precies doen en welk werk daarvoor verricht moet worden. Ook ben ik me gaan oriënteren op mogelijke vervolgopleidingen en heb ik bijvoorbeeld open dagen bezocht en gesprekken op scholen gevoerd.” Voor Marina was de rol van de coach en de zes gesprekken die ze in die tijd gevoerd heeft vooral ordenend en inzicht gevend. Het hielp haar ook om de concrete stappen naar andere mensen, bedrijven en opleidingen te maken: “Daar was ik anders niet meteen opgekomen, terwijl ik nu mijn werk heb, maar me ook volop aan het oriënteren ben op toekomstmogelijkheden. De combinatie van mens- en taakgerichtheid die ik blijk te hebben, heeft me nu op het spoor van opleidingen mens en werk gebracht. Personeelswerk is wat dat betreft een heel serieuze optie omdat ik daarin beide kanten van mezelf goed kwijt kan en dus ook daadwerkelijk iets voor een ander kan gaan betekenen.”

Ontdekken
Terugkijkend is Marina er heel stellig over dat het goed was dat de coach haar zelf liet ontdekken waar haar ‘onrust’ in het werk in zat, wat haar vanuit haar persoonlijkheid energie geeft en welke richting zij dus op moet kijken: “Het is me echt duidelijk geworden wat bij mij past en welke perspectieven daarvoor zijn. Het mooie is dat alles op zijn plek lijkt te vallen. In mijn omgeving krijg ik, als ik vertel waarop ik me nu aan het richten ben, wat ik wil gaan doen, te horen dat ze dit echt bij mij vinden passen. Zonder coachingstraject was ik hier zomaar niet op gekomen en was ik misschien nog heel lang doorgelopen in iets wat feitelijk niet echt bij mij past. Het waardevolle van zo’n traject is dat je in alle vertrouwelijkheid de dingen die je bezighouden kunt bespreken om zo stap voor stap een andere richting in te slaan. En hoe het verder ook loopt met het toelatingsonderzoek voor een vervolgopleiding waarin ik nu zit, ik heb concrete handvatten meegekregen voor de toekomst!” Lachend: “En ik wist het al, maar nu eens te meer: ik ga geen voltijdsopleiding volgen. Schoolbanken zijn wat dat betreft niet fulltime aan mij besteed. Laat mij maar leren in combinatie met de praktijk. Dan kan ik hopelijk ook tijdens de opleiding verder groeien in mijn werk.”