"Wist ik veel! Totaal niet aan gedacht!"

Andries was al lang blij dat er de mogelijkheid was van eerder stoppen met werken. De laatste jaren waren door de vele veranderingen en ziekte niet makkelijk geweest. De RMU wees hem op het feit dat eenzijdig stoppen in zijn nadeel was. Met dit advies op zak, kon Andries het gesprek aan met zijn werkgever.

Hoe het begon

Bij het behalen van zijn MTS-diploma, alweer enkele tientallen jaren terug, was het pensioen niet echt iets dat Andries bezighield. Hij wist net als iedere Nederlander in die tijd dat er tot het 65e jaar gewerkt moest worden. Dat was ook geen enkel probleem en Andries is vol enthousiasme zijn loopbaan gestart. Passend bij zijn MTS-diploma. Andries over zijn loopbaan: “Na mijn opleiding ben ik in mijn eigen vakgebied gestart. Bij mijn laatste werkgever heb ik uiteindelijk tientallen jaren gewerkt. In die jaren is het bedrijf waar ik werkte diverse keren overgenomen, zodat ik formeel een aantal keren bij een ander bedrijf op de loonlijst kwam te staan. In de praktijk merkte ik daar niet veel van, ik kon gewoon mijn werk blijven doen. Ook nog eens met deels dezelfde collega’s.” 

Computer

Andries moet door bedrijfsovernames een enkele keer een ander contract tekenen, maar kan zich in zijn dagelijks werk blijvend en binnen zijn eigen team van collega’s op ander tekenwerk richten: ontwerpen en tekenen van technische installaties. Andries: “Dat was in de beginjaren gewoon achter de tekentafel met potlood. Of het nou om kleine projecten ging of om de grote projecten waarmee ik jarenlang bezig was.” Nieuwbouw, beperkte of volledige renovatie, Andries draait er zijn hand niet voor om. Ook niet als hij taken als werkvoorbereider op zich neemt. Lastiger wordt het als hij bij één van de bedrijfsovernames over moet stappen op computertekenen en zich de geheimen van Autocad eigen moet maken. Andries: “De overgang van echt, handmatig tekenen naar tekenen op de computer was een grote. Ik heb de nieuwe collega’s heel wat lastig gevallen met allerlei vragen, want de tweedaagse cursus Autocadtekenen was echt niet voldoende. Ik heb zelfs een periode een computer van mijn baas in bruikleen gekregen om daarop ’s avonds te oefenen.” Lachend: “Op die manier heb ik mijn modelspoorbaan volledig uitgetekend. Een goede oefening!”

De overgang van echt, handmatig tekenen naar tekenen op de computer was een grote.

Zelfstandig

Uiteindelijk werkt Andries na alle bedrijfsovernames het grootste gedeelte van zijn loopbaan binnen een groot concern. Andries: “Voor mijn werkgever ging ik vooral op locaties van klanten aan de slag en zo heb ik vanaf eind jaren ‘90 ruim 20 jaar bij een grote klant gewerkt. Samen met een leidinggevende en een aantal monteurs werkten we daar dag in dag uit helemaal zelfstandig. Enkel de facturen voor ons werk werden door mijn werkgever verstuurd. Het werk zelf, van voorbereiding tot afronding en de bijbehorende afspraken met de klant regelden wij als team.”

Reorganisatie

Andries vervolgt: “Jarenlang ging dit dus goed, totdat een aantal jaar terug mijn werkgever concern-breed ging reorganiseren. De helft van ons team kreeg ontslag. Ik kon blijven. Het ergste is nog dat wij daarover het gesprek moesten voeren met onze klant. Die heeft vervolgens niet lang nagedacht. De ontslagen collega’s konden direct aan de slag binnen de technische dienst van de klant. Mijn leidinggevende kreeg daarna een mooi aanbod en stapte ook over naar deze klant. Met drie man bleven we over, terwijl het werk wegviel. Dat werk werd overgenomen door de oud-collega’s, door uitzendkrachten die ons eerder lange periodes hielpen en medewerkers van de technische dienst van de klant.” Dit hele gebeuren hakt er flink in bij Andries, hij is na al die jaren helemaal verweven met het werk bij de klant. Andries: “Het was echt mijn ding, ik ging ervoor. Maar toen ging het helaas even niet meer en kwam ik overspannen thuis te zitten. Na drie maanden ben ik weer voorzichtig op gaan bouwen, maar toen was mijn oude werk er dus niet meer.” Andries werkt tijdens zijn re-integratie sinds lange tijd weer op het kantoor van zijn werkgever en komt tot de ontdekking dat er binnen het concern allerlei procedures, softwarepakketten e.d. worden gebruikt waarmee hij al die jaren niet te maken heeft gehad. Andries: “Van mijn collega’s kreeg ik alle steun bij het inwerken, maar het bleef lastig werken voor me. Ik heb dat tot een jaar terug volgehouden, maar werd toen toch weer ziek. Ik ben in die periode medisch onderzocht. Er is toen, naast problemen met een gedeelte van mijn stofwisseling, ook Parkinson geconstateerd.”

Vervroegd pensioen

Dit alles zet Andries wel aan het denken. Wat is wijsheid, welke toekomst heeft zijn werkgever nog te bieden nu alles zo veranderd is? Hij onderzoekt op aanraden van anderen of vervroegd pensioen niet een optie is. Andries: “Dat leek gunstig uit te vallen en ik heb dit toen bij personeelszaken kenbaar gemaakt. Die hadden er wel oren naar. Gelijktijdig heb ik het informatief bij de RMU benoemd en die trokken toen meteen bij me aan de bel. De jurist vertelde me dat het goed was om dit te overwegen, maar dat er dan goed gekeken moest worden naar de randvoorwaarden omdat eenzijdig stoppen in mijn nadeel was.”

Regeling

“Daar had ik totaal niet aan gedacht. Wist ik veel, ik was al blij dat vervroegd pensioen een mogelijkheid was om uit de situatie te ontsnappen.” Andries gaat het gesprek aan met zijn werkgever: “Omdat ik ziek was zouden ze de komende maanden moeten investeren in re-integreren, passend werk zoeken en ondertussen gewoon mijn salaris uit moeten betalen. Best een heel bedrag. En over anderhalf jaar zou ik alsnog met pensioen gaan. Mijn werkgever reageerde dan ook heel schappelijk op mijn vragen over een vergoeding van hun kant. Zij boden me aan om, vanaf de datum vervroegd pensioen tot aan de AOW-leeftijd, een aanvulling te geven op mijn pensioen zodat ik uitkwam op 90% van mijn laatstverdiende salaris. Financieel was dat voor ons een mooie oplossing en ik kon zo ook de boel loslaten. Het zou toch nooit meer worden wat het ruim 20 jaar geweest is. Gelijktijdig was dit voor mijn werkgever ook een mooie regeling.”

Het zou toch nooit meer worden wat het ruim 20 jaar geweest is.

Verlofuren

Daarmee is Andries er nog niet: “Ik werkte na mijn eerste ziekteperiode al een tijdje minder uren in de week doordat ik allerlei opgebouwde verlofdagen verspreid over het jaar opnam. Bij mijn ziekmelding is dat natuurlijk weer stopgezet en bouwde ik ook nog eens nieuwe dagen op. Daarnaast had ik eerder nog uren bijgekocht, dat was een mogelijkheid in de CAO. Over al deze uren zijn na overleg met de RMU ook aanvullende afspraken gemaakt. Daarnaast bleek er nog een oude regeling te zijn die op mij van toepassing was waardoor ik nog een leuke vergoeding kon krijgen waarbij bruto salaris netto uitbetaald kon worden.”

Pensioen

Voor Andries was de rekensom vervolgens snel gemaakt en hij zet zijn handtekening. Daarmee kan hij, zoals hem 40 jaar terug verteld was, alsnog op zijn 65e jaar met pensioen. Anders dan verwacht, maar met goede voorwaarden.