Nog niet met vroegpensioen

‘We kwamen om iets wat verre van leuk was, we gingen gesteund terug’. Aan het woord is Peter die terugblikt op zijn contacten met de RMU. Op dat moment is het overduidelijk dat hij vanwege gezondheidsproblemen niet meer aan de slag zal gaan.

Het begin van Peter’s loopbaan ligt al ruim 40 jaar achter hem. Na de middelbare school maakt hij de keuze om meteen aan de slag te gaan. Hij start bij een overheidsinstelling en pakt daar naast zijn werk de draad van het leren verder op. Peter volgt onder andere een avondstudie en door de loop van de jaren groeit het aantal gevolgde opleidingen en cursussen.
Na verloop van tijd maakt hij de overstap naar het Hoger Onderwijs en werkt daar vijf jaar als docent. Uiteindelijk bevalt hem dat niet. Peter: “Het takenpakket werd steeds meer verlegd richting scriptiebegeleiding en wat daar aan vast zat. Het direct lesgeven werd steeds minder. Voor mij reden om rond te kijken naar iets anders”.

Uitdaging

Peter vindt een baan bij een gemeente die hij na een aantal jaren verruilt voor een job bij de Kamer van Koophandel. Vanuit die positie wordt hij na verloop van tijd gevraagd voor een project bij zijn eerste werkgever. Hij krijgt een taak bij het uitwerken van een groot verandertraject. Peter: ”Vanuit dit project kwam ik, samen met collega’s, door het hele land om daar de nieuwe organisatiestructuur neer te zetten. Een mooie baan met veel afwisseling en uitdaging”. Peter blijft vanaf dat moment werkzaam bij deze werkgever. De laatste tien jaar weliswaar in een andere functie, maar dat was een logisch vervolg op de projectopdracht. Peter: “De tien jaar aansluitend op het project was ik werkzaam in een samenwerkingsverband van mijn werkgever en de rechtbank. Werk dat ik tot het laatst toe heb kunnen doen”.

"Die operatie is gelukkig goed verlopen, maar ik was niet meer de oude. Eigenlijk was het toen al snel duidelijk dat ik niet meer volledig aan de slag zou kunnen."

Gezondheid

De gezondheid van Peter gaat echter opspelen. Peter: “Ik heb een aangeboren hartafwijking. Ongeveer de eerste 30 jaar van mijn leven heb ik daar weinig last van gehad. Zo tegen mijn dertigste ontstonden er serieuze gezondheidsproblemen. Gevolg was dat ik in die periode geopereerd moest worden en een kunstklep heb gekregen”. Peter herstelt en kan het werk weer oppakken. Echter, zeven jaar later krijgt hij een tegenvaller te incasseren en is eenzelfde operatie noodzakelijk om in gezondheid verder te kunnen leven. Ook dan herstelt Peter voorspoedig en kan hij de draad weer oppakken. Peter: “Daarna heb ik er zo’n 20 jaar normaal mee kunnen leven”.
Al die jaren kan Peter zich volledig inzetten op zijn werk en geniet hij van zijn werk. De jaren tellen echter door en langzaamaan gaat hij dat merken. Peter: “Nu zo’n zes jaar terug moest ik een forse operatie ondergaan. Die operatie is gelukkig goed verlopen, maar ik was niet meer de oude. Eigenlijk was het toen al snel duidelijk dat ik niet meer volledig aan de slag zou kunnen”. De keuring door de bedrijfsarts bevestigt dit. Peter wordt voor 50 procent hersteld verklaard en mag voor dat percentage weer aan de slag.

Gedeeltelijk arbeidsongeschikt

Gedeeltelijk arbeidsgeschikt betekent ook gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Dat heeft consequenties. Peter neemt in die periode contact op met de RMU om zijn situatie onafhankelijk door te lichten en zich te laten adviseren. Peter: “Ik had geen aparte arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten en het was duidelijk dat mijn gedeeltelijke afkeuring financiële gevolgen zou hebben. De RMU heeft dat goed doorgerekend en me geadviseerd. Dat was vooral van belang toen in het tweede jaar de volledige loondoorbetaling weg ging vallen. Uiteindelijk konden we als gezin goed verder met loon en de arbeidsongeschiktheidsuitkering”. Peter kan in de daarop volgende jaren zijn werk voor 50 procent blijven doen.

Vijf jaar later gaat het echter achteruit met zijn gezondheid. Hard achteruit. Peter moet stoppen met werken omdat het niet meer lukt. Zijn energie is op. Hij gaat weer volledig het medische circuit in. De medisch specialisten weifelen. Het zou de vierde zware operatie worden en het risico is groot. Uiteindelijk is er een chirurg die, via een aangepaste methode, de operatie wil verrichten. Peter ondergaat uiteindelijk na enkele maanden een urenlange operatie. De operatie is wonderwel gelukt, Peter mag weer herstellen en naar huis gaan. Peter: “Meer dan 50 hechtingen waren er nodig, maar ik mocht weer naar huis gaan!”

RMU

Ook nu legt Peter contact met de RMU. Telefonisch en waar nodig per mail. De hamvraag is wat dit traject, waarbij het duidelijk is dat werkhervatting niet meer aan de orde is, voor hem betekent. Peter: “Ik merk nu hoe belangrijk het is om ruggenspraak te houden met de RMU. Ook nu weer hebben zij goed kunnen doorrekenen wat een en ander voor ons gaat betekenen. Gezien mijn leeftijd had ik zelf het idee om dan maar aan te sturen op vervroegd pensioen. Dit is me met klem afgeraden omdat ik dan feitelijk een pensioengat oploop. Die laatste jaren tot je pensioen zijn erg belangrijk in de opbouw”. Peter vindt dat best moeilijk, hij zou met pensioen kunnen en hoeft dan geen arbeidsongeschiktheidsverzekering te ontvangen. Dat voelt wat dubbel, vooral omdat de relatie met zijn werkgever steeds goed is geweest en hij veel steun van leidinggevenden en collega’s heeft ontvangen, ook toen hij eerder al minder moest gaan werken: “Vanuit de RMU is me daarop helder uiteengezet hoe het zit met de verschillende wetten en opgebouwde rechten. Dat gaf mij niet alleen het gevoel, maar ook de duidelijkheid dat ik dit traject zo kon lopen”.

"Maar ja, eigenlijk wil je er niet aan om bij zo’n arts aan te geven dat je iets niet kunt en ook al weet ik dat terugkeer op het werk er niet meer inzit."

Vanuit diezelfde gedachtegang memoreert Peter dat hij het gevoel had om bijvoorbeeld bij de bedrijfsarts z’n beste beentje voor te moeten zetten en vooral te focussen op wat hij nog wel zou kunnen. Peter: ”De RMU gaf me mee dat ik mezelf niet hoef te verkopen, maar dat ik vooral realistisch en eerlijk moet zijn, mijn beperkingen goed moet aangeven. Feitelijk is mijn energie heel snel op en het is ook niet goed om daar omheen te draaien. Maar ja, eigenlijk wil je er niet aan om bij zo’n arts aan te geven dat je iets niet kunt en ook al weet ik dat terugkeer op het werk er niet meer inzit, je hoopt toch dat je nog zo veel mogelijk op mag knappen”.

Gesteund

Desgevraagd blikt Peter terug op de begeleiding die de RMU hem gaf: “Ik ben al jaren lid. Bewust. Het is goed dat je terug kunt vallen op deskundigen en als ik terugkijk heb ik echt goede herinneringen aan de contactmomenten. We zijn gewoon correct, eerlijk en met zorg rond de privacy behandeld. Samen met mijn vrouw ben ik ook een keer voor een gesprek naar Veenendaal gegaan. Achteraf zeiden we tegen elkaar: ‘Je gaat om iets wat verre van leuk is, maar we gingen weer gesteund naar huis’. Voor mij is dat nu juist een stuk RMU”.