Peter: 'Mijn werkgever kreeg een hartstilstand tijdens een autorit.'
Foto: Hollandse Hoogte
Ieder mens weet dat het in het leven ineens heel anders kan verlopen. Ook in het werk. Bij Peter ontstond deze situatie na het onverwacht overlijden van zijn werkgever. Een situatie van onzekerheid voor hem en zijn collega’s.
Voor Peter is de verandering groot: na 20 jaar verbonden te zijn geweest aan één en dezelfde werkgever, ontstaat er letterlijk van de één op de andere dag grote onzekerheid voor hem en zijn collega’s. Een aantal maanden later is hij elders al volop aan de slag. Een verandering die het meer dan waard is om op terug te kijken. Peter: “Mijn loopbaan is eigenlijk heel rustig verlopen. Na de LEAO hoefde ik niet in militaire dienst en in die tijd ben ik gaan varen. Drie jaar zat ik op de binnenvaart. Een mooie tijd waarin ik veel geleerd heb. Mijn vrouw zag het schippersleven met wat daar aan vast zit indertijd niet zitten en zo ben ik weer aan de wal gekomen. In 1986 ben ik chauffeur geworden en dat ben ik nog steeds”. Dat laatste echter door de omstandigheden op zijn werk, sinds kort bij een andere werkgever. Peter licht toe: “Ik weet het als de dag van gisteren. Begin vorig jaar worden mijn collega’s en ik opgeschrikt, mijn toenmalige werkgever wordt tijdens het autorijden getroffen door een hartstilstand. Enkele dagen later overlijdt hij. Ook voor het bedrijf heeft dit grote gevolgen”. Peter: “Onze werkgever was dé verpersoonlijking van het bedrijf en al snel blijkt hoe funest dit is voor het bedrijf, doordat alles bij hem uitkwam en hij moeilijk kon delegeren. Dan mis je dus belangrijke kennis die nodig is voor het aansturen van een bedrijf met maar liefst tientallen medewerkers”.
Rondkijken
Peter en zijn collega’s krijgen het gevoel dat het bedrijf op dat moment een onbestuurbaar schip is, waarbij er zorgen ontstaan over de toekomst van het bedrijf. Dit gevoel wordt versterkt als Peter ziet hoe er omgegaan wordt met een bedrijfsongeval van een collega. Hij vraagt zich af of hij er goed aan doet om te blijven, of dat het beter is om toch maar om zich heen te gaan kijken naar ander werk. Geen gemakkelijke keuze. Peter: “Mijn omgeving blijkt goed in de gaten te hebben dat ik niet meer lekker in mijn vel zit, dat zegt wel wat. En toen kwam dat telefoontje…”. Hij vult aan: “Afgelopen zomer kreeg ik ineens een telefoontje van een directielid van een vervoersbedrijf waarmee ik bekend was door mijn werk. Hij had ook wel gepeild dat ik aan het rondkijken was. Zijn boodschap: als ik daadwerkelijk van werkgever wil veranderen, denk dan ook aan de mogelijkheden in ons bedrijf. Dit zette me verder aan het denken. Voor mij was dit ook duidelijk een teken van Gods zorg in mijn leven”.
Zondag
Diezelfde week zat ik rond de tafel met de algemeen directeur van De Koeijer Transport BV in Yerseke. Hier ligt dezelfde vraag op tafel: “Wij zoeken een ervaren chauffeur, wil je niet bij ons aan de slag gaan?” Een aantrekkelijk aanbod. Toch aarzelt Peter in eerste instantie. Hij wil het mooie aanbod toch afwijzen. Peter: “Bij De Koeijer Transport wordt ook op zondag gereden, wat ik om principiële redenen afwijs. Ik heb dat ook benoemd als reden voor mijn afwijzing”. De directie van De Koeijer kent en begrijpt het standpunt van Peter: “Heel duidelijk kreeg ik op dat moment uitgelegd waarom het bedrijf ook op zondag rijdt, maar meteen daarop is me verteld dat mijn bezwaar voor hen helemaal geen punt is en dat ik volledig vrijgesteld kan worden van werken op zondag. Dat gaf opening tot gesprek!” Voor Peter is deze vraag een gebedszaak en voor Peter is wat hij later die week leest in Ezechiël 12: 3, het antwoord om ‘ja’ te mogen zeggen op het aanbod van De Koeijer. Kort daarna gaat hij daadwerkelijk aan de slag in zijn nieuwe baan. Peter: “Als ik kijk naar de laatste ontwikkelingen bij mijn oude werkgever is het ook echt een goede verandering geweest. Er is veel verloop gekomen onder oud-collega’s, het is niet meer het bedrijf van al die jaren terug en het is inmiddels vrijwel zeker dat het bedrijf overgenomen wordt door een heel ander bedrijf. Mijn leven is geleid door alle onzekerheden en ontwikkelingen die er op mij afkwamen!” Peter haast zich te zeggen dat ook ‘op de achtergrond’ goed geregeld is in zijn nieuwe werk: “Als je de handen uit de mouwen wilt steken en niet opziet tegen onregelmatig werk, zien ze je hier graag binnenkomen. Daartegenover staan uitstekende arbeidsvoorwaarden met een goede salariëring. En ruimte om de zondag in ere te houden.”
Principiële keuzes
Dit laatste bevestigt Jan de Koeijer, manager HRM & Finance van De Koeijer Transport BV in Yerseke: “Wij respecteren de overtuiging en principiële keuzes van onze chauffeurs. Daar hoort ook bij dat medewerkers alle ruimte krijgen om niet op zondag te werken”. Inderdaad is er binnen het bedrijf meer dan voldoende ruimte om rekening te houden met principes. Voor de bedrijfsvoering als geheel wordt de zondag echter wel ingeschakeld en worden er enkele ritten gereden. De Koeijer: “Wij hebben medewerkers in dienst die op zaterdag graag tijd en ruimte hebben voor voetbal of een andere sport, maar er geen bezwaar tegen hebben om op zondag een rit te rijden of op zondagavond een rit te beginnen. Voor hen kunnen we de zaterdag vrij houden. Daartegenover staat dat de groep van onze chauffeurs voor zo’n kwart bestaat uit medewerkers die de zondag volledig in ere willen houden. Dat kan dus ook binnen ons bedrijf.”
Afspraak is afspraak
Dat deze tweedeling mogelijk is, heeft mede te maken met de producten die het bedrijf vervoert in combinatie met de diversiteit aan ritten. De Koeijer Transport BV rijdt voor de vissector. Voor het bedrijf betekent dit vooral topsport aan het einde van de week. De Koeijer: “Op vrijdag komt de vis binnen en wordt dan op de vismijn gekocht door handelaren. Bij hen komt het op vrijdagavond binnen en vervolgens wordt de vis gefileerd en klaar gemaakt voor de verkoop aan de consument”. Al deze tussenstappen vragen tijd. Aansluitend komt de vraag naar transport om de hoek kijken: “Wij transporteren de vis zodra die klaar is voor aflevering. Onze chauffeurs gaan dan op pad, zowel op ritten in het binnenland als naar omliggende landen. Gedeeltelijk is dat op zaterdag en maandagochtend vroeg. Gemiddeld rijden er echter op zondagochtend ook 2 auto’s en op zondagavond nog eens 8 à 9. Een bestemming als Denemarken bijvoorbeeld vraagt daar om, omdat het om versproducten gaat.” De Koeijer is glashelder: “Als we over de zondag afspraken maken met onze chauffeurs, dan houden we ons daar aan. Afspraak is afspraak en dat was en is ook onze boodschap naar Peter. Hij hoeft dus inderdaad niet op zondag te rijden!”
