'Elke bete brood is een cadeau van de Heere God.'

Hij noemt zichzelf een oer-calvinist, is actief op Twitter, beheert meer dan 400 miljoen en biedt tientallen studenten een dak boven het hoofd. Een gesprek met Cor Verkade.

Wat wilde u vroeger worden?

‘Heel vroeger wilde ik meester worden. Ik was de jongste in een gezin met zeven kinderen. Toch ging ik de pabo niet doen. De eerste reden is mijn watervrees. Vroeger moest ik op school leren zwemmen, maar ik was zo bang dat ik nachtmerries had. Soms schreef mijn moeder een briefje met een smoesje, zodat ik niet hoefde te zwemmen. Vroeger was het beleid dat je zwemdiploma’s moest hebben om aan de pabo te beginnen, maar die had ik niet. De tweede reden waarom ik geen meester ben geworden, is omdat mijn zus boven me zei dat ik het niet moest doen. Natuurlijk vroeg ik haar wat ik dan wel moest doen. Ze zei: jij moet rechten gaan doen. Ik heb haar studieadvies gevolgd.’

Hoe was de rechtenstudie?

‘Eerst wilde ik de politiek in gaan. Ik studeerde rechten in Utrecht en politicologie in Leiden en Rotterdam. Gaandeweg veranderde mijn belangstelling meer richting het juridische en wilde ik graag rechter of officier van justitie worden. Daarvoor moest je allerlei testen doen, zoals bijvoorbeeld een intelligentie test en een psychologische test. Die procedure duurde een jaar, er waren duizend sollicitanten en er zouden twintig mensen aangenomen worden. Ik kwam tot de laatste zestig, uiteindelijk zijn er negentien vrouwen aangenomen en één man. Toen was ik boos op die emancipatiebeweging, nu ben ik blij dat ik geen rechter ben. Ik durf te zeggen dat recht spreken één van de meest moeilijke beroepen op aarde is. Je moet voor God spelen terwijl je de waarheid niet weet, alleen God weet de waarheid.’

Van een studie rechten naar de Evangelische Hogeschool in Amersfoort.

‘Dat klopt. Ik rolde het onderwijs in. Het mooiste aan het onderwijs vond ik dat ik tutor mocht zijn voor verschillende mensen. We voerden per jaar vier persoonlijke gesprekken en het was zo mooi om jonge leerlingen de weg naar Jezus te wijzen.’
In die tijd begon u met het kopen van pandjes.
‘Nee, dat was al eerder. Ik was twintig toen ik mijn eerste pand kocht. Het huis waar ik woonde kwam te koop en ik zei dat ik het graag wilde kopen. Ik ben naar alle banken gegaan en die vroegen mij natuurlijk allemaal om mijn loonstrookje. Ik kwam bij de banken met een briefje van minister Deetman waarop stond dat ik een kale basisbeurs kreeg en dus werd ik weggehoond bij alle banken. Mijn vader was dominee en had een breed netwerk en na een week bellen had ik genoeg geld om het pand te kopen. Ik vroeg mensen geld aan mij te lenen en ik bood hen 7%, terwijl de bank leende tegen 9%. Ik heb het pand nog steeds, er wonen nu 15 studenten in.’

Waarom geloofde u in het systeem dat mensen geld van u wilde lenen?

‘Ik kon afspraken nakomen en ik kon het makkelijk betalen.’

Was het vanaf het eerste moment lonend?

‘Ja.’

Deed u er nog dingen naast?

‘Mijn werk was de studies die ik volgde. Pandjes kopen en verhuren werd een hobby. Ik werkte ook bij een uitzendbureau en die vroegen me op een gegeven moment om loonstroken op te halen in Nijmegen. Na verloop van tijd deed ik dat wekelijks, kocht ik een auto en begon ik een koeriersbedrijf. Ik reed in één nacht het hele land door om loonstrookjes af te leveren. In die auto zijn de mooiste gesprekken gevoerd, ik nam ook studenten van de Evangelische Hogeschool mee voor die autoritten. En daarnaast gaf ik dus ook nog les.’

Het klinkt allemaal heel makkelijk, eigenlijk bent u overal ingerold.

‘Mijn kracht is dat ik tegen alles wat langs is gekomen volmondig ja heb gezegd. Ik heb nooit ergens vol overtuiging voor gekozen, alles is mij overkomen. Terugkijkend is dat vreemd. Ik heb niets actief gekozen en wat ik actief gekozen had (rechterlijke macht) is niets geworden… Dat is achteraf heel mooi.’
Misschien zijn er lezers waar het niet aan komt waaien. Wat moeten zij dan?
‘De Eeuwige bidden om kansen op hun levenspad.’

Bad u er destijds ook veel om?

‘Ja. Ik bad wel, maar vooral met de pet op. Dat betekent dat je niet bid op de standaard momenten, maar lopend, op de fiets of in de auto. Bidden is wandelen voor Gods aangezicht, met onze goede God het leven levend.’

U had dus toen u jong was al een aantal studentenhuizen. Is dat uitgegroeid tot Van Dam, Van Dam & Verkade?

‘Ja, we waren al vrienden. Op een gegeven moment is het idee gegroeid om een vastgoedbedrijf te starten en zo gezegd, zo gedaan.’

Waar staan jullie nu?

‘400 miljoen vermogen in panden, 240 miljoen lenen we vanuit de particuliere achterban. Die mensen krijgen netjes elke maand rente. Ik deel maandelijks ongeveer € 650.000 rente uit aan onze 1040 klanten.’

 Fotograaf: Judith Leroy Fotografie

Vanaf wanneer kun je geld lenen aan Van Dam, Van Dam & Verkade?

‘Ons bedrijf heeft een ondergrens van € 100.000. Dat is best wel hoog en vinden we eigenlijk sneu voor mensen uit onze achterban (de orthodoxe christenen in Nederland) die dat bedrag niet hebben. We hebben daarom een nieuw bedrijf opgericht, Nieuw Amsterdam Invest N.V.. Dat is sinds begin juli beursgenoteerd en vanaf €11,- kunnen mensen een aandeel kopen in dat bedrijf.’

Wat is een beursgang?

‘We hebben nu twee bedrijven. Bij Van Dam, Van Dam & Verkade kunnen mensen geld sparen. Zij lenen ons geld en ze krijgen elke maand een vast gegarandeerd bedrag aan rente op hun rekening. Met het geld dat wij van mensen lenen kopen wij huizen en verhuren ze weer door. Met ons nieuwe bedrijf Nieuw Amsterdam Invest zijn we naar de beurs gegaan. Met die beursgang vragen we iedereen: wij willen een groot vastgoedbedrijf beginnen, wie doet er mee en wil daarmee gemeenschappelijk eigenaar worden van dat bedrijf? Voor het geld dat mensen betalen krijgen zij een zogenoemd aandeel in ons bedrijf. Het bijzondere aan deze beursgang is dat het een SPAC is. Een SPAC houdt in dat mensen niet exact weten waar ze in investeren, ze investeren in het gedachtegoed en het idee van de bestuurders. Wij hebben de mensen beloofd dat we met dit nieuwe bedrijf ook met goed gelegen vastgoed aan de slag zullen gaan en hebben de investeerders twee jaar de tijd gevraagd om een vastgoedbedrijf over te kopen, met het geld dat mensen in ons wilden investeren.’

Wat is het verschil met gokken?

‘Calvijn zegt dat je geen geld mag verdienen met speculeren, gokken is niet goed. De beurs is eigenlijk hetzelfde als de markt, waarbij je kunt onderhandelen over een sinaasappel. Het is een mooi platform om aandelen op te verkopen, het is een ruilsysteem. Maar je moet wel nadenken over het motief dat je ermee hebt.’

Hoe komt het dat er veel geld zit in de reformatorische gezindte?

‘Socioloog Max Weber heeft terecht gezegd dat waar het calvinisme is, het economisch goed gaat. Bij Calvijn staat verantwoordelijkheid centraal. Dat vind ik geniaal, van Calvijn moet je je verantwoordelijkheid pakken. Een voorbeeld: bij Van Dam, Van Dam & Verkade lenen wij geld van mensen en daarom tekenen wij hoofdelijk mee. Wij zijn verantwoordelijk voor 340 miljoen euro. Als het fout zou gaat, zijn wij eerder failliet dan de klantenZo moet het ook, vindt ook Calvijn. Hij zegt letterlijk dat je met geleend geld geen risico’s mag lopen die je niet zou willen lopen met je eigen geld. Als iedereen zelf de verantwoordelijkheid neemt, bloeien bedrijven en gaat het goed. Verantwoordelijkheid is een calvinistische drive. Er is nog een andere mooie kant aan het Calvinisme: naast nijverheid is er een grote spaarzin. Voor ons bedrijf natuurlijk heel mooi, maar hopelijk komen de mensen ook aan genieten toe. Calvijn vindt dat je moet genieten van al het mooie dat God geeft. Sparen als obsessie is niet goed’

Wat heeft u nog meer van Calvijn geleerd?

‘Calvijn geeft drie ontzettend mooie doelen. Je moet alles doen tot Gods eer, voor het welzijn van je naaste en tot ontplooiing van je talenten. Als je vanuit die drie doelen denkt en je gaat aan de slag, gebeuren er geweldige dingen. Waar de leefregels van Calvijn heersen is rijkdom gekomen.’

U bent verantwoordelijk voor 340 miljoen euro. Wat betekent geld voor u?

‘Geld is ook maar geld. De huidige paus zegt dat geld het poep van de duivel is. Ik snap de paus, maar eerlijk gezegd denk ik dat het doel de inhoud bepaalt. Wat zijn je doelen met geld? Calvijn zou dan zeggen: Coram Deo. Doe alles voor het aangezicht van God.’

Als u de drie doelen van Calvijn naast uw vermogen legt, hoe vult u die doelen dan concreet in?

‘Gelukkig zegt de Bijbel dat je je tienden mag geven als een geschenk. En gelukkig zegt de profeet Maleachi dat de Heere zegt: geef Mij je tienden en ik zal je korenschuren vol maken. Dat mag je niet als formule zien, dat motief is verkeerd. Maar God belooft dat wel! De zegen van de Heere maakt rijk en wij moeten beseffen dat wij die spreekwoordelijke koren in de schuur niet hebben laten groeien, het is allemaal de zegen van de Heere.’

Het beheer van 340 miljoen vult de week. Hoe zorgt u ervoor dat het geen bezit neemt van uw leven?

‘Een van de zes regels van Calvijn is dat je niet fulltime met geld bezig mag zijn, je moet er iets naast doen. Vroeger gaf ik les, ik was docent. Nu geef ik nog steeds elke vrijdagmiddag les aan hoogbegaafde mensen op het Manderfield College. En één of twee keer per maand preek ik op zondag. Doordeweeks geef ik catechisatie en aan de kleuters van onze gemeente vertel ik op zondag een Bijbelverhaal.’

Hoe gaat u met uw geld om?
‘Ruimhartig. Geld is elk mens toevertrouwd door de Eeuwige. Je moet – en je mag - je tienden geven, maar je moet ook met vreugde vieren dat God je geld toevertrouwd heeft. En ik vind het elfde gebod belangrijk: gij zult genieten. Elk bete brood is een cadeau van de Heere God, maar dan moet je er wel voor zorgen dat je lekker en goed brood koopt. Net als elke druppel wijn genade is, een cadeautje van God’

Wat doet u graag om te ontspannen?
‘Ik slaap graag en ik lig graag elke week een paar uur in bad te lezen, met af en toe een bath bomb.’