Jan Kloosterman: "Luister eerst naar de Ander en de ander"
Gepubliceerd op 2020-09-10
In een interview met DRS, een magazine voor het reformatorisch onderwijs, spreekt Jan Kloosterman over zijn turbulente start bij de RMU. Ook zijn levenslessen als leerling, docent, directeur, politicus en RMU-bestuurder komen ter sprake. Wij geven je 4 highlights in 4 citaten.
1. Turbulente start bij de RMU
Kloosterman: "Van rustig kennismaken met mijn nieuwe collega’s en werkkring is niet veel terechtgekomen. Vrij snel na mijn aantreden in februari bij de RMU brak de coronacrisis uit. Eens te meer is mij in die heftige periode gebleken hoe waar Gods Woord is en hoe duidelijk dat blijkt in de praktijk.
Kijk maar eens naar de Psalmen 90 en 91, over Wie de Heere is: een Beschermer tegen gevaren, juist als het verderf rondgaat. Bij Hem moeten we zijn, steeds weer. In diepe afhankelijkheid: “…en bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.”"
2. Blijven leren is belangrijk
"Even afstand nemen en samen nadenken stimuleert creativiteit. Het helpt als een ander je nieuwe inzichten aanreikt of perspectieven opent. Als natuurkundedocent heb ik bijvoorbeeld veel profijt gehad van lezingen waarin anderen vertelden hoe ze hun geloof verbonden aan hun vak. Je hoeft niet altijd zelf het wiel uit te vinden.
Tijd voor bezinning moet je wel organiseren. Tegelijk merk ik dat de ruimte daarvoor zwaar onder druk staat, ook in het reformatorisch onderwijs. Programma’s zitten vol – zij bepalen veel van de onderwijstijd. En docenten willen kwaliteit leveren. Terwijl dat juist beter gaat als je eerst reflecteert. Ik moedig iedereen aan dat te doen. Begin maar gewoon over jezelf: hoe kijk je terug op je lessen van die dag?"
3. Seculiere politici als spiegel
"Als raadslid kom ik wekelijks collega-politici tegen met heel andere ideeën. Zij houden mij steeds een spiegel voor: Waar sta ik voor? Hoe druk ik me uit? Wie ben ik als mens? Dat houdt me scherp.
Wat ik daarvan leer? Dat het in de eerste plaats belangrijk is om de ander te zien als je medemens. Want wil je komen tot een goed gesprek over wezenlijke zaken, dan moet er eerst echt contact zijn. Dat begint al met hoe je iemand bejegent: groet mensen, treedt hen vriendelijk tegemoet."
4. Christen-zijn (op je werk)
"Vanuit de praktijk horen wij dagelijks verhalen over wat het betekent om als christen op de werkvloer te staan. Welke verantwoordelijkheden dat met zich meebrengt. Hoe je constructief kunt staan voor je christelijke standpunten. Maar ook over hoe dat mis kan gaan.
Die kennis en ervaringen kunnen we delen op de scholen. Door langs te komen voor een gastles of door een training te verzorgen. (...) Dat kan een docent doen, vanuit overlevering. Maar het heeft veel meer impact als ze die verhalen horen van mensen die aan den lijve hebben meegemaakt hoe het is als je, noem maar wat, wordt geconfronteerd met een boze baas, een vijandige collega of met een euthanasieverzoek. En die dan de vraag stellen: hoe zou jij reageren?"
