Pauzetijd is arbeidstijd?

Meestal wordt pauzetijd niet doorbetaald. In de pauze wordt er niet gewerkt, dus krijgt een werknemer daarvoor geen salaris. Winkelwerknemers die bijvoorbeeld van 9 uur ’s ochtends tot 18 uur ’s avonds werken, hebben vaak twee keer een kwartier koffiepauze en een half uur lunchpauze. Ze zijn daarbij 9 uur aanwezig op hun werkplek, waarvan ze 1 uur in totaal aan pauze genieten. De werknemer krijgt voor 8 uur betaald. Is dat altijd terecht? Of moet de pauze ook betaald worden?

Dat is een vraag die we ons kunnen stellen naar aanleiding van een recente uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie. In deze zaak ging het om een brandweerman uit Tsjechië. Deze brandweerman heeft tijdens een dienst twee pauzes van ieder een half uur. Komt er tijdens de pauze een oproep binnen, dan moet de brandweerman binnen twee minuten weer op de kazerne aanwezig zijn. De pauzes werden enkel doorbetaald als er ook daadwerkelijk een oproep binnenkwam. Werd de pauze niet onderbroken, dan kreeg hij niet doorbetaald. Dat laatste vond de brandweerman onterecht.

Het Hof oordeelt inderdaad dat een pauze waarin een werknemer beschikbaar moet blijven en indien nodig binnen twee minuten moet kunnen uitrukken, als arbeidstijd moet worden gezien. Dit betekent dat de brandweerman voor de pauzes ook salaris moet krijgen. De beloning voor arbeidstijd waarin wordt gewerkt, mag wel anders zijn dan de beloning voor arbeidstijd waarin de werknemer enkel beschikbaar is.

Weer terug naar de winkelmedewerker. Stel dat van de winkelmedewerker wordt verwacht dat de klanten worden bediend wanneer die in de pauze de winkel binnenkomen. Of dat de medewerker beschikbaar moet blijven om de telefoon te beantwoorden. In die gevallen is pauzetijd toch arbeidstijd en moeten deze uren dus doorbetaald worden. Als de werknemer in de pauzes vrij is van zijn werk en deze tijd zelf mag invullen, dan hoeft deze rusttijd niet betaald te worden.

Bron: CURIA - Documents (europa.eu)